Dünyanın EQ (duygusal zeka) alanındaki çalışmaları çok itibar gören, ve Fortune500 firmalarının %75’inin de rehber olarak faydalandığı TalentSmart’ın yıllar içindeki çalışmaları, dünyadaki tüm iş alanlarında, başarıyı getiren en önemli faktörün EQ olduğunu ortaya koymuş.
Bunun altında yatan gerçeklere ve EQ'nun hayatımızı nasıl şekillendirdiğine bakalım.
1995 yılına kadar çalışma hayatındaki kişilerin, kendilerinden daha yüksek IQ'ya sahip diğer kişilere göre %70'e varan oranlarda daha çok başarı ve daha iyi performans gösterebiliyor olmalarına hiçbir anlam verilemiyordu. Dahası bu kişiler sadece iş hayatında değil; sosyal hayatta, akademide ve kişisel ilişkilerde dahi, daha yüksek IQ'ya sahip kişilerden daha iyi işler çıkarıyorlardı. Bütün bunlar bilim insanlarının kafasında hiçbir yere oturmuyordu...
Ta ki 1995 yılında psikolog ve zeka bilimci Daniel Goleman Emotional Intelligence isimli kitabını yayınlayana kadar. Sonra tüm taşlar yerine oturdu. Zincirin eksik parçası bulunmuş, zekayı tekelinde tutan IQ’nun tiranlığı çökmüştü.
Goleman EQ’yu “bireylerin kendi ve diğer kişilerin duygularını idrak edebilme, farklı duyguları birbirinden ayırıp doğru tanımlayabilme, ve bu veriler ışığında kendi davranış ve düşüncelerini yönlendirebilme” biçiminde tanımlıyor.
EQ esasen, her birimizin içimizde varlığını hissedip de adlandıramadığı o “şey”. Davranışlarımızı, sosyal ilişkilerimizi, ve genel anlamda başarıyı getirecek doğru adımlar atıp atamadığımızı belirliyor.
Daha çok insani davranış biçimlerimizi belirleyen EQ, öğrenmeye odaklı IQ’dan farklı bir yerde duruyor. Bugüne kadar yapılan araştırmalarda, IQ ve EQ arasında organik bir bağ bulunamamış. Yani birinin yüksekliği veya düşüklüğü, diğerinin yüksekliği veya düşüklüğünü etkilemiyor; birbirlerinden bağımsızlar.
İkisi arasındaki önemli bir fark, EQ’nun yıllar içerisinde kişi tarafından IQ’ya nazaran çok daha fazla geliştirilebilme ve yükseltilebilme potansiyelinin bulunması.
TalentSmart’ın Amerika özelinde 1milyon kişiyle yürüttüğü çalışmaların sonuçlarına baktığımızda görülen sonuçlar dikkate değer:
- İş performansının %58’ini EQ’nun belirlediği sonucuna varılmış.
- Araştırmada en yüksek performansı gösteren her 100 kişiden 90’ında EQ yüksek.
- Yüksek EQ’ya sahip çalışanların, düşüğe göre yılda $29.000 daha fazla kazandığı görülmüş.
- Ve EQ’daki her 1 puanlık artışının, çalışan maaşlarına fazladan $1.300 eklediği hesaplanmış.
Tabloda, EQ’nun 4 ana bileşenden oluştuğunu görüyoruz. Şu durumda, EQ’nun gerek iş hayatında, gerekse sosyal ve kişisel hayatta başarıyı nasıl getirdiği net bir biçimde görülebiliyor.
IQ’nuz yüksekmiş gibi davranmak sizi biraz zorlayabilirken, EQ’nuz yüksekmiş gibi davranmaksa nispeten daha kolay. İş ve sosyal hayatınızda EQ’nun hakikaten işe yarayabilmesinin tek şartı, sahici olabilmek.
University of Washington, Foster School of Business tarafından yapılan araştırmada, yüz ifadelerinden EQ’su çabucak tahmin edilebilen insanların, özellikle iş hayatında kuşkuyla karşılandığını göstermiş. İnsanlar duygusal zekanın yapmacık yüz ifadelerinde yer bulmasına aldanmak için fazla şüpheci. Ayrıca hiçbiri ruhsuz robotlar değil ve yapmacıklığınızı algılayabiliyorlar.
Bu insanlar neyse odur. Kendilerini herkese beğendirme dertleri olmadığı gibi, doğru davranış yönünde devam etmek yolunda gerekirse antipati toplamaktan da çekinmezler.
İlgi açlığında olmadıkları için, gösteriş yaparak dikkat çekmeye çalışmazlar. İş hayatında ise, ekiplerini yalnızca mevki ve statülerini kullanarak, bunu bir baskı ve gösteriş malzemesi yaparak yönetme yoluna gitmezler.
Ve bu nedenle diğer insanlar kendilerine kolayca yaklaşabilir. Bilhassa iş hayatındaki başarılı liderlerin özelliklerinden biridir. Böylelikle liderin altında çalışanlar yeni fikirler geliştirmekten ve bunları dile getirmekten çekinmez.
Eleştirileri kişisel almazlar, dinler ve değerlendirirler. Siz konuşurken SMS atmaz, telefonla ilgilenmez, açıp dakikalarca konuşmazlar.
İster bilgi, ister kaynak olsun, sizinle paylaşmaktan çekinmezler. Düşündükleri gibi konuşurlar ve verdikleri sözleri tutmak isterler.
Birinin duygusal zekasının yüksek olması, duygusal olduğu anlamına gelmez. Alıngan ve kırılgan olmadıkları gibi, hayalperest ve melankolik de değildirler. Aksine, gerçekçi ve ayakları yere sağlam basarlar ve her anın farkında olarak yaşarlar.