12 Haziran, 2002 yılından bu yana Dünya Çocuk İşçiliğiyle Mücade Günü. Bu günün ilan edilmesinin sebebiyse Dünya'da gittikçe artan çocuk işçiliğine karşı farkındalık yaratmak ve çocuk işçiliğine engel olabilecek bir aktivizm geliştirmek.
12 Haziran, 2002 yılından bu yana Dünya Çocuk İşçiliğiyle Mücade Günü. Bu günün ilan edilmesinin sebebiyse Dünya'da gittikçe artan çocuk işçiliğine karşı farkındalık yaratmak ve çocuk işçiliğine engel olabilecek bir aktivizm geliştirmek.
Uluslararası Çalışma Örgütü'nün 2015 raporuna göre Dünya'da yaşları 5 ila 14 arasında 120 milyon çocuk işçi var. Kız ve erkek çocukların sayısıysa neredeyse birbirine eşit.
Her ne kadar dünyanın her yerinde çocuk işçiler olsa da, Pasifik Asya çocuk işçi oranında başı çekiyor. 650 milyon çocuk işçinin &18.8'i bu bölgede yer alıyor.
Çocuk işçiliğin oluşmasında birçok faktör etkili ancak en önemlileri fakirlik. Bu sebepten çocuklar çalışmak ya da çalıştırılmak zorunda kalıyorlar. Dünya'daki çocuk işçiliğinin %90'ı Afrika ve Asya kıtasında yoğunlaşıyor.
Çocuk işçiliği dün ortaya çıkmış bir durum değil. Bu fotoğraf 1910 senesine ait. Resimdeki çocuk 12 yaşında bir cam fabrikası işçisi. 1910'dan bu yana kapitalizmin amansız gelişimini düşündüğümüzde durumun daha da vahim olduğunu söyleyebiliriz. Sömürme konusunda din, dil, ırk, yaş ayrımı yapmayan kapitalizm çocukları sömürmede de geri kalmıyor
Sonia Pakistan'ın Karachi şehrinde iş vereninin evinde yaşayan ve hizmetçilikle, bakıcılık yapan 10 yaşında bir çocuk. Her gün saat 7'de kalkıyor ve bakımından sorumlu olduğu 2 çocuğu hazırlıyor. Onları okula bırakıyor. Kendisinin de okulda olması gerekirken, eve gelip çamaşır yıkıyor, ev işi yapıyor. Çocukları okuldan alıyor, doyuruyor, gece yarısına kadar onlarla ilgileniyor. Sonra da uyumak için evdeki halıya çekiliyor. Ertesi gün yine aynı şey sil baştan başlıyor.
Sonia 'Eğer bir dileğim olsaydı, okula gitmeyi dilerdim' diyor.
Walid iki sene önce Suriye'deki köyünü bırakıp, Lübnan'a çalışmaya gelmek zorunda kalmış. Şimdi ayakkabı boyacılığı yapıyor. Bütün gün çalışıyor ve ancak günde $20 kazanabiliyor. Bu parayı ise ailesine yolluyor. Şimdiden 3 kere gözaltına alınmış. Lübnan'da Suriyeli olmanın çok zor olduğunu söylüyor.
'Annemin yemeklerini özlüyorum. Burada hiçbirimiz yemek yapmayı bilmiyoruz, sürekli sandviç yemek zorunda kalıyoruz' diyor.
Samar iki yıldır ev bütçesine destek olabilmek için bir parkta sakız satıyor. Günlük geliri $2. Onun da dörtte biri ulaşıma gidiyor çünkü çalıştığı park evlerine uzak. Bir yandan okula da gitmeye çalışıyor. Ama bu sene okula devam edemeyeceğini söylüyor çünkü üniforma ve kitap alacak parası yok. Okul devlet okulu olsa da bu ihtiyaçları çocukların karşılaması gerekiyormuş. Samar her ne olursa olsun para biriktireceğini ve ileride avukat olacağını söylüyor.
'Başka seçeneğim yok, çalışmak zorundayım. Ancak okumayı hiçbir zaman bırakmayacağım' diyor
Türkiye'de 1 milyon civarında çocuk işçi var. Gün geçtikçe artan sığınmacı sayısıyla beraber çocuk işçilerin sayısı da katlanarak artıyor.
Örneğin 2013 yılında Türkiye'de 55 çocuk işçi hayatını kaybetti. 14 Mart 2013 tarihinde Adana'da haftalığı 100 TL’ye çalıştığı fabrikada kafası pres makinesine sıkışarak ölen 13 yaşındaki çocuk işçi Ahmet Yıldız da bu çocuklar arasındaydı. Ahmet Yıldız'ın ailesi işverenle uzlaşıp şikayetini geri çekmişti. Son zamanlarda Ahmet'in avukatı aileye rağmen Anayasa Mahkemesi'ne bireysel başvuru yapacağını belirtti.
Kaynak: aljazeera