Bir kapı kapanıyor, bir kapı açılıyor. Antalya’nın kalbinde, yüz yıldır uygarlıkların izlerini saklayan Antalya Müzesi artık sessiz. Sebep: Depreme dayanıklı olmaması. Yerine ise çağdaş, interaktif, dijital bir müze geliyor.
Son günlerde Türkiye’nin en çok tartışılan kültür haberlerinden biri oldu bu gelişme.
Bir Direnişin ve Hafızanın Hikâyesi
Antalya Müzesi’nin temeli 1919’da işgal günlerinde atıldı. Öğretmen Süleyman Fikri Erten, eserlerin yağmalanmasını önlemek için ilk adımı attı. Yani bu müze, sadece bir bina değil, aynı zamanda bir direniş hikâyesiydi.
1937’de Yivli Minare Camii’ne, 1972’de ise bugünkü binasına taşındı. 1964’te açılan yarışmayı kazanan Doğan Tekeli, Sami Sisa ve Metin Hepgüler imzalı proje, Türkiye’nin ulusal yarışmayla inşa edilen ilk müze binası oldu. 1988’de Avrupa Konseyi tarafından “Yılın Müzesi” seçildi ve uluslararası alanda da Antalya’nın simgesi haline geldi.
Antalya Müzesi, yalnızca Antalya’nın değil, tüm Akdeniz’in en zengin koleksiyonlarından birine ev sahipliği yapıyordu:
Perge heykelleri: Zeus, Artemis, Hermes ve daha niceleri.
Efsanevi lahitler: Herakles ve Dionysos lahitleri.
Mozaikler, sikkeler, ikonalar.
Çocuklara özel müze bölümü.
Her salonu Anadolu’nun binlerce yıllık hikâyesini fısıldıyordu.
2020’de yapılan deprem analizlerinde bina riskli bulundu. 16 Temmuz 2025 itibarıyla müze kapılarını kapattı.
Tartışmalar da alevlendi:
Bazı mimar ve akademisyenler: “Binayı güçlendirmek mümkündü, yıkılmamalıydı.”
Bakanlık: “Yeni müzecilik anlayışı için sadece güçlendirme yetmez.” Çok daha fazlasını hakkediyor Antalya dedi.
Bir ara “deprem raporu nerede?” sorusu gündeme geldi. Ancak rapor 2 hafta önce kamuoyuna açıklandı ve geçtiğimiz günlerde Kültür ve Turizm Bakanlığı Basın Müşavirliği tarafından tüm basına dağıtıldı. Bakanlık ayrıca, karar öncesi 3 toplantı yapıldığını, planların sivil toplumla paylaşıldığını ve destek aldıklarını da açıkladı.
Bütçe: 2–2,5 milyar TL.
Mimari: Yarı açık / yarı kapalı modern bir kompleks.
Güvenlik: Depreme dayanıklı, çağdaş standartlarda.
Teknoloji: Dijital canlandırmalar, VR deneyimleri, hologramlı rehberler.
Çocuklar için: Oyunlaştırılmış interaktif alanlar, dokunmatik ekranlarla mitoloji anlatımı.
Açık alanlar: Bahçelerde konserler, antik mutfaktan ilham alan gastronomi deneyimleri.
Kısacası yeni müze sadece bir sergileme alanı değil, yaşayan bir kültür kompleksi olacak.
Antalya Müzesi, sadece taşlardan ibaret değildi. Çocukların ilk kez tarihle buluştuğu, arkeologların kazılardan eser getirdiği, turistlerin Anadolu’nun uygarlıklarına hayran kaldığı bir hafıza mekânıydı ve bu hafıza korunacak, geliştirilecek.
Antalya, artık sadece güneşiyle değil, kültürüyle de dünyada öne çıkabilecek mi?
Ben inanıyorum ki, yeni müze bu belleği geleceğe taşıyacak. Çünkü bir dönemin kapısı kapanırken, daha büyük bir kapı açılıyor.