Haydi gel benimle ol,
Oturup yıldızlardan,
Bakalım Dünya'nın resimlerine.
Haydi gel benimle ol,
Oturup yıldızlardan,
Bakalım Dünya'nın resimlerine.
Sovyet Rusya'nın 1957'de uzaya fırlattığı Sputnik 1, uzay keşfini başlatan ilk uzay aracı olarak bilinir. Oysa II. Dünya Savaşı'ndan 1 yıl sonra yani 1946'da uzaydan ilk dünya fotoğrafını alanlar Amerikalılardı. Üstelik bir Alman roketiyle...
Bu fotoğrafı alan roket Nazi yapımı V-2'ydi. Naziler için savaşın kötü gidişatını değiştirmek amacıyla silah olarak geliştirilen V-2, savaş sonrası ABD'nin sahip olduğu Nazi teknolojilerinden yalnızca biriydi. ABD savaştan sadece teknolojik ganimet elde etmedi, aynı zamanda o teknolojileri üreten uzmanları da esir aldı.
V-2, Sputnik'in atmosfere gönderilmesinden 11, NASA'nın kurulmasından 12 yıl önce, 24 ekim 1946'da New Mexico eyaletindeki White Sands Füze Test Alanı'ndan ateşlendi ve yeryüzünden 105 kilometre yukarıdan bu fotoğrafı aldı.
Uzay keşfini henüz akıllarına bile getirmeyen ABD ve Sovyet Rusya'dan yıllar önce uzaya çıkacak V roketlerini tasarlayan adam Wernher von Braun adındaki Alman mühendisti. V-2'ye kamera yerleştirip Dünya'yı uzaydan fotoğraflamak isteyense Amerikalı mühendis Clyde Holliday'di. Holliday, 1.5 saniyede bir fotoğraf çeken 35 mm'lik kamerayı V-2'ye yerleştirdiği sırada çalışma arkadaşları onunla bırak bu ıvır zıvır işlerle uğraşmayı diyerek dalga geçiyordu.
Ay'dan çekilen bu fotoğrafı almayı başaran uzay robotu Lunar Orbiter 1. Bu arkadaşın esas amacı Apollo görevleri için Ay yüzeyini incelemek ve uygun iniş yerleri belirlemekti. Gönderilen 5 Lunar Orbiter aracı da görevlerini layıkıyla yerine getirdi ve Ay yüzeyinin %99'unu 60 metreden yüksek çözünürlükle fotoğrafladı. ABD'li proje grubu iniş noktalarını belirledikten sonra bu Orbiter kardeşleri bir daha arayıp sormamış, üstelik Orbiter'lerin gönderdiği verilerin kaydedildiği 1500 adet cihazı arşive atmış ve bir daha da yüzüne bakmamışlar. Ta ki bir grup NASA çalışanı ve gönüllülerden oluşan ekip bu verileri görüntüye dönüştürüp bizimle paylaşana kadar. Görüntüleri merak edenlere link
Bu arada yukarıdaki fotoğrafın tarihi de 23 Ağustos 1966.
Orbiter'lerin araştırmalarından sonra yola çıkan Apollo 8 görevindeki William Anders'in 24 aralık 1968'de yakaladığı bu fotoğrafın adı 'Earthrise', yani 'Dünya'nın Doğuşu'
Fotoğraf çekilirken astronotların arasındaki konuşmayı merak edenler için de ses kaydı burada: http://en.wikipedia.org/wiki/File:Earthrise_conversation.ogg
7 Aralık 1972'de Apollo 17 mürettebatı tarafından fırlatılmadan yaklaşık olarak 5 saat 14 dakika sonra, Dünya'ya 29.000 kilometreden 70 mm'lik bir hasselblad makinesi ve 80 mm'lik bir objektifle çekilen bu fotoğrafın adı 'the blue marble', yani 'mavi bilye'.
Apollo 17, Ay'a yapılan son insanlı yolculuktu. Yani Apollo 17 yolcu ekibi Eugene Cernan, Ronald Evans ve Harrison Schmitt'den sonra hiç kimse Dünya'dan, bu 'mavi bilye'yi tamamen içine alabilecek bir kare çekecek kadar uzaklaşmadı.
Daha sonra uydu aracılığıyla çekilen, birleştirilen, edinilmiş fotoğrafların kolajlanmasıyla oluşturulan tüm dünya resimlerine blue marble denmiş: Blue marble collection
11,66 milyon kilometre uzaklıktan, 18 Eylül 1977'de Voyager 1 tarafından çekildi.
Yarım porsiyon Dünya ve yarım porsiyon Ay içeren bu fotoğraf, Dünya'ya 139 milyon kilometre uzaktan mars orbiter camera'yla 8 Mayıs 2003'te saat 13:00'da çekilmiş. Ayrıca bu fotoğraf Dünya'nın başka bir gezegenden çekilen ilk fotoğrafı.
14 Şubat 1990'da, Voyager 1'in Dünya'ya 6,4 milyar kilometre uzaktan çektiği bu fotoğrafın adı Pale Blue Dot. Yani namıdiğer Soluk Mavi Nokta. İnsanoğlu'nun kolunu 6 küsür milyar kilometre uzatarak çektiği selfie'si.
Güneş'e çok yakın çekilen bu 0,12 piksellik fotoğrafın sonucu olarak Güneş ışınları arasında kalmış dünya'mız küçücük mavi bir noktadan ibaret. Çok küçüğüz.
'Şu noktaya tekrar bakın. Orası evimiz. O biziz. Sevdiğiniz ve tanıdığınız, adını duyduğunuz, yaşayan ve ölmüş olan herkes onun üzerinde bulunuyor. Tüm neşemizin ve kederimizin toplamı, binlerce birbirini yalanlayan din, ideoloji ve iktisat öğretisi; insanlık tarihi boyunca yaşayan her avcı ve toplayıcı, her kahraman ve korkak, her medeniyet kurucusu ve yıkıcısı, her kral ve çiftçi, her aşık çift, her anne ve baba, umut dolu çocuk, mucit, kâşif, ahlak hocası, yoz siyasetçi, her süperstar, her yüce önder, her aziz ve günahkâr onun üzerinde – bir günışığı hüzmesinin üzerinde asılı duran o toz zerresinde.'
Carl Sagan