'Kedili kadın' terimine hepimiz öyle ya da böyle aşinayız, sorarız size kedili kadın olmak kötü bir şey mi? Peki ya kimdir bu kedili kadınlar?
'Kedili kadın' terimine hepimiz öyle ya da böyle aşinayız, sorarız size kedili kadın olmak kötü bir şey mi? Peki ya kimdir bu kedili kadınlar?
Sevgi, şefkat ve emek nedir, en derinden hissettirir. Evcil hayvan sahibi olmanın karizma objesi olmadığının bilincindedir. Hem canlı sevmeyen insan sevebilir mi? Dış görünüşe göre muamele etmenin, fiziksel ve / veya ruhsal eksikliklere göre toplum içinde konumlanmanın/konumlandırmanın ne denli saçma olduğunun çoktan farkına varmıştır. İlgisini, sevgisini maddeye indirgemenin ne olduğunu bilmediğinden gönül gözü açık, anlayışlı ve gerçekten sevgi doludur.
Hayvan sevdiklerini iddia edenlerce sokağa atılmış veya yardıma muhtaç, sakatlanmış, yemek bulamayacak kadar güçsüz, sokakta bakımı mümkün olmayan kedilere yardım elini uzatmakta, bir kap yemeğini paylaşmakta beis görmez. Elbette siz de başınız sıkıştığında sığınacak sevgi dolu bir limanınız olduğunu bilirsiniz…
Ne de olsa aslan yattığı yerden belli olur… Evde sürekli hareket halinde olan canlı sayısı arttıkça, dağınıklığın da ne denli artacağı malum. Kedi anası, karmaşa, kaos, sağlıksız bir yaşam alanına karşı düzenini çoktan kurmuş, sağlam temellere oturtmuştur.
Kedi kardeşlerin akla hayale gelmedik yerlere olmadık objeleri saklama hobisini göz önünde de bulundurarak hareket eder. Ayrıca evin kokması, kedilerin sağlıksız bir ortamda yaşaması demek olduğundan son derece özenlidir.
Başına buyruk, ilgi arsızı, sıcacık ve minnoş bir veya birden çok ev arkadaşınız varsa, onları incitmeden otoritenizi kabul ettirmeniz şart! Ne kadar sıcakkanlı olsa ve evde söz sahibi kendinden ziyade kediler gibi görünse de, kedi anası bu dengeyi kurmayı gayet iyi bilir.
Gülü seven dikenine katlanmalı ne kadar da olsa… Öyle ki buluşma saatinden 3 saat sonra yanınıza gelip “Ya kusura bakma, benim Tigger bunalımda her yere kustu :( Temizledim, biraz sevdim, sakinleştirdim de gelebildim… Ama yine fazla durmayayım, geç oldu merak eder, huysuzlanırlar…” gibi savunmalara kayıtsız kalamazsınız.
Bencillikle yollarını çoktan ayırmış bir insan olarak ona istemediği bir şeyi yaptırmak oldukça zordur. (Esasen bu herkes için geçerli olmalı…) O, zaten en güzel duyguların insanı, bu kadar zorlamak niye?
Onun için hayat basit sorunlara tebelleş olup kendini kemirecek kadar stresli ve yorucu değil. Stres yönetimi konusunda ihtisasını ve gerekli terapi yöntemlerini kedilerinde bulmuş bir güzel insandır o. İnsanlarla tartışarak, yüksek sesle duygusal bir rahatlamadansa, evinde, gözlerinin içine bakıp ondan yalnızca saf sevgi ve ilgi bekleyen kedişlerinde bulur huzuru…
Yemeğini, suyunu, yatağını, evini ve hayatını mutlu mesut kedileriyle paylaşan bir kadından zarar gelebilir mi?