Çay, Hindistan'ın en sevilen ve en çok tüketilen içeceği. Ülkede her yıl 837 bin ton çay tüketiliyor. Neredeyse tüm sokak başlarında bekleyen satıcılar, çayları baharatlı, şekerli ve sütlü çeşitleriyle sunuyor.
15 yıldır çaycılık yapan Santosh, bir fıçı dolusu kaynar çayı Mumbai'deki dükkanında tül yardımıyla demliyor. Santosh bu işe başladığından beri çok şey değişti. Eskiden çay ürettiği dükkanların çoğunun yerinde, artık kendisinin bile giremediği gökdelenler ve ofisler var. Ama yeni binalarda çalışanlar da Santosh'un süt, zencefil ve çay poşetleriyle yaptığı lezzetin müdavimi olmuş.
Hindistan'ın kuzeyinde çayla beraber yaygın olarak tüketilen zencefilin sağlığa faydalı olduğu ve kışın vücut ısısını yüksek tuttuğu söyleniyor. Hindistan'ın, Britanya sömürgesi altında geçirdiği dönemlerde İngilizlerin çay kültürü Hindistan'a da yayıldı. Baharatlar da bu dönemde çaylara karıştı, ardından da zencefil eklendi.
Shobhan Barwa'nın tezgahı da, Kalküta'nın lüks mahallelerinden Alipore'nin merkezinde. Burası, Hindu tanrılarının yaşadığı yerlerin ziyaret edildiği Durga Puja festivali boyunca kalabalıkların akın ettiği mahallelerden biri. Gece 10'a kadar açık tuttuğu tezgahını festival döneminde sabah 5'e kadar açık tutuyor ve çayın yanında, yumurta, tost da satıyor.
Festivalin son gününde binlerce kişi Hooghly Nehri'ndetoplanıp Hindu tanrıları ve tanrıçalarının heykellerinin nehirden geçişini izliyor. Geçen yılki kutlamalar, bir gencin üzerine heykel düşüp ölmesiyle gölgelenmişti. Festivalde gencin yasını tutanlar da bir çaycının önünde toplandı.
Yıllar önce çay, 'kulhar' olarak bilinen kil taslarda servis ediliyordu. Kalküta'da kil taslar hala revaçta olsa da, yerlerini yavaş yavaş küçük plastik, cam ve çelik bardaklara bırakıyor.
Güney vilayeti Tamil Nadu'daki çay bölgesi Koktagiri'de doğan Rukmani hayatı boyunca çay yaprakları ayıklamış. Kadın işçiler arasındaki en yaşlı çalışan olan Rukmani'ye 'Anne' ya da 'Amma' diye sesleniyorlar. Amma, öğle arasında küçük çalı çırpıları yaktığı ateş üzerinde koyu demli bir çay hazırlıyor.
Ganesh, Bihar vilayetine bağlı Patna'daki tren istasyonunda gecenin son çayını demliyor. Hindistan'da birçok kişi, tren yolculuklarında ellerinde demliklerle 'Çay, çay' nağraları atan satıcıları duymaya alışık. Tren saatlerini ezbere bilen Ganesh de yolculara çay kadar nereye hangi trenle gidebilecekleri yönünde tavsiyeler de veriyor.
Çay tezgahları genelde aile içinde kuşaklar arası el değiştiriyor. Hindistan'ın en eski ve kutsal kentlerinden Varanasi'deki bu tezgahın sahibi de ölen babasının mirasına sahip çıkmış. Her sabah taze karanfil çiçekleriyle çayını hazırlıyor.
Lalu Yadav'ın tezgahı, Varanasi'deki kutsal Ganges nehrinin yakınlarında, cesetlerin yakıldığı Manikarnika Geçidi'nde Hindistan'da birçokları için ölmek için 'kutsal' görülen yerlerden biri olan Manikarnika'ya gelip alevleri izliyor. Lalu'nun babası da 40 yıl önce burada tezgah açarmış. Törenlere katılanlara çay satan Lalu, 'Burada keder yok, 7/24 bunu görmeye alıştım. Benim için bunlar sadece ceset' diyor. Daha fazla fotoğraf için chaiwallahsofindia.com internet sitesini ziyaret edebilirsiniz.
Kaynak:http://www.bbc.co.uk/turkce/