Belli bir yaşa gelip de işsiz olmanın sıkıntısı ancak yaşayanlar bilir. Bir yanda
işsiz kalmayı kendinize yedirememeniz, diğer yanda ele güne laf anlatma derdi.
En kısa sürede bu durumdan kurtulup, biran önce süperman olmak isteriniz.
Belli bir yaşa gelip de işsiz olmanın sıkıntısı ancak yaşayanlar bilir. Bir yanda
işsiz kalmayı kendinize yedirememeniz, diğer yanda ele güne laf anlatma derdi.
En kısa sürede bu durumdan kurtulup, biran önce süperman olmak isteriniz.
Yaşıtların bıraktım işi gücü, çoktaan düğününü yaptı, kimisi birinciyi kimisi ikinciyi kucağına aldı. Ya sen? Çok şükür bugün de doyduk modundasın hala… Facebook’u, instagramı hiç açmıyorum bile. İşyerinde ki yılbaşı partileri, happyhourlar, tektaşlar, honeymoonlar, kocişler, babyshowerlar, instamoodlar, instagoodlar, derken bu işten sağ çıkman imkansız. Sen düzenli bir maaşım olsun diyip dururken, atı alan Üsküdar’ı geçti çoktan. Bu durumda bir Kayahan klasiği açıp ‘aynanın karşısına geçip geçip, kaderime ağladım içip içip’ demekten fazlası elinden gelmez.
İşsizsin ve artık bu kutsal bilgiyi hiç kimseyle paylaşmak istemiyorsun. Mümkün mertebe tanıdıklarım benden uzak olsun, halimi vaktimi bilen maksimum iki arkadaşımla görüşeyim, gerisi bana yeter de artar bile diyorsun. Annenin evde günü mü var? O gün evden kaç. Hayatın adeta korku filmine döndü. Apartmanda komşun, hep gittiğin marketteki kasiyer, ekmek aldığın büfedeki büfeci, Melahat Teyze, Atilla Amca iş durumunu ne yaptığını soracak diye ödün kopuyor. Korku filmleri bile 120 dakikada bitiyor.
Hayır evli de değilsin ki ‘evli kadın’ ya da ‘evli adam’ desinler… İnsanlar içten içe merak eder 'e işe girememiş, evli de değil, çürük olmasın bu'? Bilmezler ki işsizlik de kendi halinde bir statüdür ve kalıcı değildir.
Artık işsizlik o kadar o kadarrr içine sinmiştir ki çareyi şans oyunlarında ararsın. Hatta kendini iyice kaptırıp haftanın 3 günü şans oyunu oynamaya başlarsın. Pazartesi On Numara, Çarşamba Şans Topu, Perşembe Süper Loto, e cumartesi büyük balık Sayısal Loto. Artık birinden biri tutmalıdır. Zaten sınırlı olan paranı haftanın üç dört günü şans oyunlarına yatırıp, bir de onlardan kaybetmeye hiç tahammülün yoktur. Kazı kazan, sayısal, iddia… Birinden biri olmalıdır artık. Anneni babanı güzel bir yemeğe götüremeyeli kaç zaman olmuştur. Beğendiğin ayakkabıyı o an alabilmek, bayramda küçük kuzenlerine harçlık verebilmek… Bunlar bu kadar zor olmasa gerek….
Türk filmlerinde ki replikler sana hiç de uzak değildir. Fakir ama gururlu bir genç vardı derken, gözlerin kime döneceği gün gibi bellidir. Kendinden yaşça büyük ve kariyerini oturtmuş patavatsız bir arkadaşın sana ‘ayyy senin paran da yoktur şimdi’ demekte hiçbir sakınca görmez. Arkadaşların bir ortamda yediğinin içtiğinin parasını ödemek ister, ödeyince de adeta kimsesiz bir sokak çocuğunu doyurmuşçasına huzura erer. İşte böyle bir garibanlık içinde geçerken günler bir de en yakınların vurur seni.
Karşınızda sizinle yaşıt ya da sizden daha küçük bir ik’cı! Aman
tanrım daha kötüsü olamazdı! Sizi çekmiş karşısına, gözlerini dikmiş üzerinize
siz ona kendinizi anlatıyorsunuz! Vay vay vayyy… Sen kimsin kardeşim öncelikle? İk’cısın diye kendini ne zannediyorsun, yetenek avcısı olduğunu falan mı sanıyorsun?!?! Sadece ik’cı olduğunu bildiğiniz birine, kendinizi en iyi
şekilde anlatmaya çalışmak ve üstü kapalı ben bu işi kotarırım, yap bi kıyak
demeye getirmek. Şansınız yaver giderse o zat’ın lütfederek sizi ikinci görüşmeye çağırması, aksi halde sizinle mülakat yapan o yellozdan ölesiye nefret etmek!!!
“Kimse senin dalgalarla nasıl boğuştuğuna bakmaz. Gemiyi limana getirip getirmediğine bakar” sözünün emsali olmak. Bu yaşınıza kadar kendi çapınızda başarılarınız olmuştur. Lisans, yüksek lisans sizden sorulur. Fakat iş dedin mi ne hikmetse basiretiniz bağlanmıştır. Sanki o sınavları kazanan, o okullara giren siz değilmişsiniz gibi, iş dedin mi layık olduğunuz o işe bir türlü giremezsiniz. Vermeyen Allah vermez : )) Halbuki aileniz sizi o iyi dershanelere gönderebilmek için ne sıkıntılar çekti… Kimse demez ki kız koskoca üniversiteyi bitirdi, yetinmedi üstüne yüksek lisans yaptı, yılmadı KPSS’ye çalıştı…! Demez kardeşim, demezzz! İşsiz misiniz? Siz bunları boşuna yaptınız, siz çürüksünüz kardeşim : ((
“Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil.” Yeni bir ortama girdiniz ve sıra sizin ne yaptığınıza geldi… Ben şu aralar işsizim demek mi daha yumuşak olur yoksa şimdi bir sınava hazırlanıyorum demek ki? Aslında iki senedir işsiz olmadığınızı, bu işsizliğin de çok kısa süreli bir durum olduğunu, normalde hiç işsiz kalmadığınızı en kısa ve en karizmatik yoldan nasıl anlatırsınız? Hayır
anlatamazsınız. Başta iyi başlasanız da, sonradan yüz haliniz sizi ele verir.
Eee ‘ben işsizim, siz de güzel güzel işlerinizden çıkıp birer drink atmaya
geldiğiniz için Allah topunuzun belasını versin’ demek de her yiğidin harcı
değildir.
Ben üniversite sınavına hazırlanırken bile bu kadar acı çekmedim kıvamına gelmek. Bir sene bilemedin iki sene kapandım çalıştım, kazandım. Bu ne kardeşim? Aç iş arama sitelerini, kendine en uygun olan işlere başvuru yap, başvurduğun şirketten bir tanıdık bulmaya çalış, seni mülakata çağırmalarını bekle, mülakata çağırırlarsa mülakata hazırlan, mülakat öncesi geril, mülakatı yap, mülakattan çık, tekrar aramalarını bekle, işler yaver giderse ikinci mülakat için aramalarını bekle ve derken senden daha torpilli birini alsınlar. Ve sen hiçbir şey olmamış gibi geri sar. Kaset değilsin ki; dön başa, dön başa… : (
Yine bir sabah oldu. Yine öğrenciler okullarına, çalışanlar işlerine gidiyor... Sen ise yine işsiz, yine dertli uyandın. Arkadaşların sabah 10:30’da makam odalarında 3. çayını içiyorken, sen daha ilk çayını yudumluyorsun… Televizyon karşısında kahvaltı yapmak bile rutine bindi artık. Şöyle iki dirhem bir çekirdek işe gidip, mesaiye başlamadan alelacele simit atıştırdığın günleri hayal ediyorsun. Yok öyle yumurtalı, sucuklu uzun sabah kahvaltılarında gözün. Hayat seni çoktan azıcık aşım ağrısız başım kıvamına soktu. Şöyle kanepeye yayılıp yatsan, içinde bir huzursuzluk! Yatarak olmaz bu işler! Kalk git bilgisayar başına, araştır, başvur, böl, parçala! Yine kaybet, yine yenil ama asla pes etme… Bilgisayar başına kalkıp gitsen, ‘hayır ben bunca zaman başvuru yaptım da ne oldu’ derken geçip giden günler……
34 yaşımdayım işsizim..hayatta en büyük dert sağlık ve parasızlık imiş iyi anladım..
11. Hayatına son vermek
Vayy arkadaş bee işsiz olduğum günler geldi aklıma. Her aile buluşmasında, her düğünde bitmek bilmeyen sorular. Hele ki annemin altın gününde hayatında ev hanımlığından başka hiçbir iş yapmamış teyzeler yok mu? Sanki anlaşmışlar gibi teker teker beni karşılarına alıp lugatlarındaki en fazla 50 kelime ile bana birşeyler anlatmaya çalışırdı. Sırf o teyzeler kendi akranları arasında "falanca konuştu oğlan işe girdi" demesinler, o teyze diğerleri arasında popüler olmasın diye var olan mini minnacık şanslarımı da kullanmayıp işe girmedim ben be! :D Bu arada Esra (Erol) hanım iyi bir işim, 1 evim, 1 arabam, 1'de yazlığım var beni everin :)